Hanna Birna veit ekki í hvaða flokki borgarstjórinn er.

Skondið að heyra í Hönnu Birnu í Mannamáli á stöð 2.

Þar sagði hún " Ólafur er ekki að fara að ganga í Sjálfstæðisflokkinn og ég er ekki að fara að ganga í Frjálslyndaflokkinn"  Hönnu Birnu og fleirum til upplýsingar þá er Ólafur F. ekki  í Frjálslyndaflokknum og er örugglega ekki á leiðinni í hann.

Mætti ég samt miklu frekar biðja um að hún kæmi í flokkinn en Ólafur. Það er miklu meira spunnið í hana. 

Hún talaði líka um frábært samstarf í borgarstjórninni. Þar væri flottur hópur fólks sem ætti það sameiginlegt að vilja vinna borginni sinni vel. Staðreyndin er hins vegar sú að það eina sem það fólk virðist eiga sameiginlegt er að vilja maka krókinn og skara eld að eigin köku. Hvergi í hinum opinbera geira ber fólk jafn mikið úr bítum og í pólitíkinni í  Reykjavíkur.

Afleitt silfur

Mér fannst Egill Helgason standa sig afleitlega í dag.

Í stað þess að ræða Akranesmálið af yfirvegun og skynsemi gaf hann skotleyfi á Magnús Þór og tók sjálfur þátt í því.

Hann hefði átt að stýra málefnalegum umræðum og gefa Magnúsi færi á að skýra mál sitt en ónei hann kaus að klúðra þættinum.

Þessi þáttur var Agli til háborinnar skammar. 

Hjól, hjól og hjól.

Ég vil fá að nota lítið vélknúið hjól á þar til gerðum stígum án þess að þurfa að borga stórfé í tryggingar. Ég get ómögulega séð einhvern grundvallarmun á vélknúinni vespu sem er ekið af t.d. miðaldra húsmóður eða reiðhjóli.

Mér reiknast svo til að iðgjald vegna Vespu sé það sama og af litlum bíl. Rök tryggingafélaganna eru þau að slysatíðnin sé svo há og iðgjaldið sé fyrst og fremst vegna tryggingar ökumanns. Við vitum að slysatíðni bifhjólum er há en ég efast samt um að hún réttlæti þetta háa iðgjald. Það er líka vitað að tryggingafélögin safna í feita sjóði sem þeir kalla bótasjóði.

Ég trúi því líka að nú þegar "venjulegu" fólki sem notar svona tæki þá lækki slysatíðnin hlutfallslega vegna þess að samsetning hópsins breytist úr því að vera aðallega "ævintýrafólk" í "venjulegt". 

Vanur hjólreiðamaður getur náð ofsahraða sem á ekkert erindi á göngustíga. Ég þekki ágætlega til á göngu- og hjólastígnum sem liggur eftir Fossvogsdalnum og þar er mikil umferð af allskonar fólki. Fólki með lítil börn á þríhjóli, fólki í hjólastólum, línuskautaliði og fólki með hunda í bandi. Allt í einu kemur einhver á hjóli, tilbúinn í Tour de France, stórhættulegur.

Það er alveg rétt að það er mikill munur á litlu barni á reiðhjóli og svo vespu, en það er líka mikill munur á litla barninu og stærra barni eða fullorðnum á reiðhjóli. Svo eru komin reiðhjól með mótor sem fá að  vera á stígum og eru ekki skráningarskyld, hver er munurinn á því ? Þess vegna tel ég mikilvægt að aðskilja alla hjólandi umferð frá hinni gangandi.

Það á klárlega eftir að fjölga í hópi hinna  hjólandi í borginni á næstunni, það er að segja ef bensínverðið lækkar ekki aftur.

Sumir segja að það sé svo rosalega dýrt að leggja hjólastíga, ég held að það væri mun ódýrara fyrir alla að leggja áherslu á það því þá gætum við frestað mörgum risaframkvæmdum á borð við mislæg gatnamót, um nokkur ár.

Svo ávinnst líka annað með bættri hjólamenningu, en það er bætt heilsa og huggulegra holdafar  .

Ótrúlega krúttlegt.

Þó svo að Íslendingar séu ekki fleiri en raun ber vitni og heimurinn sé stór þá skal einhver Íslendingur alltaf vera í næsta nágrenni þegar stórir atburðir eiga sér stað.

Hvort heldur það er flugeldaverksmiðja sem springur í loft upp í Hollandi eða jörðin hristist í Kína er alltaf hægt að tala við "Íslendinginn á staðnum".

Það er hins vegar ekkert krúttlegt við þessa atburði síður en svo. Þetta er alveg ótrúlegur hryllingur. Mannfall hleypur á tugum þúsunda svo ekki sé talað um þá sem komast af við illan leik, slasaðir og heimilislausir. 

„Svo var öskrað út, út!“

Kaupum Íslenskt.

Alveg síðan átakið var gert hérna um árið uppúr 1970, til styrktar Íslenskum iðnaði, hef ég keypt Íslenskt þegar ég hef getað.

Jafnvel þegar það Íslenska hefur verið dýrara (langoftast þannig) hef ég látið mig hafa það, hugsað bara að við verðum að efla atvinnu í landinu því það kemur okkur öllum til góða.

Þegar um matvöru hefur verið að ræða hef ég nánast undantekningalaust valið Íslenskt því í ofanálag kolféll ég  fyrir þeim áróðri frá Bændasamtökunum um að útlendur matur gæti verið varasamur.

Í seinni tíð hefur enn ein ástæða bæst við, en hún varðar umhverfissjónarmið. Það er nefnilega mun umhverfisvænna að kaupa vörur sem eru framleiddar í næsta nágrenni heldur en þær sem fluttar eru langan veg.

Núna nýlega áttaði ég mig á því að ég hef látið blekkja mig illilega. Þegar betur er að gáð eru margar þær vörur sem ég hef talið vera Íslenskar, framleiddar í útlöndum.

Tökum sem dæmi Ora túnfisk. Hann er dýrari en útlendur en samt er hann framleiddur í Asíu fyrir Ora.  Ég vissi auðvitað alltaf að túnfiskur væri ekki veiddur hér við land en ég hélt þó að hann væri niðursoðinn hér, en svo er ekki. Ég þori ekki að fullyrða hversu margar vörutegundir eru framleiddar erlendis undir Íslenskum merkjum en þær eru allmargar, meira að segja Ora grænar baunir og gulrætur eru unnar erlendis.

Ömmu pizzur eru til dæmis framleiddar á Ítalíu, það er tekið fram á kassanum en það sést ekkert sérlega vel því það er prentað pínulitlum svörtum stöfum á dökkgrænan flöt. 

Svo eru það aðrar vörur eins og fatnaður.  Hann er oftar en ekki framleiddur í Asíu eða Eystrasaltslöndunum en er samt kallaður Íslenskur bara af því að hönnunin er Íslensk. Fatnaður frá 66° norður hefur verið talinn Íslensk framleiðsla en hún er öll unnin í Lettlandi eða bara þar sem ódýrt vinnuafl er að finna. Samt er þessi vara mun dýrari en önnur vara unnin á sama stað.

Við neytendur virðumst ekki fá að njóta hagkvæmninnar sem fæst með því að varan er unnin ódýrt, ónei við skulum sko fá að borga af því að merkið er Íslenskt.

Ég veit ekki hvað þetta hefur staðið lengi því undanfarin ár hefur sjónin daprast vegna aldurs og þessir stafir eru svo hræðilega litlir. 

Ég er hrædd um að ég verði að hugsa mínar kaupvenjur uppá nýtt.

 

 

 

Útvarp saga.

Þættir Arnþrúðar Karlsdóttur eru oft ákaflega athyglisverðir svo ekki sé meira sagt. Í gær 5.maí, byrjaði hún þátt sinn á því að býsnast út og suður yfir fréttaflutningi helgarinnar.  Þar hafði verið sagt frá ásökunum á hendur prests á Selfossi.

Ég get alveg tekið undir með henni,  þar var fjallað óvarlega um málið, heldur glannaleg framsetning sérstaklega þegar haft er í huga að það er á byrjunarstigi.  En hún gat ekki látið þar við sitja. Í rauninni bætti hún um betur og var engu skárri en þeir sem hún var að gagnrýna. Hún tók bara annan pól í hæðina.

Eftir að hafa talað fram og aftur um hvað svona mál væru nú viðkvæm og það þyrfti að fara svo varlega í svona fréttaflutningi,  fór hún að tala um að sennilega væru þessar unglingstúlkur bara að bulla. 

Þar á eftir hnýtti hún í Barnahús, sagði að þar væri fólk sem kynni ekkert til verka, það væri nú nær að láta lögregluna um að yfirheyra stúlkurnar. Svo kom undarleg athugasemd um að ekki væru veggjakrotarar  færðir til yfirheyrslu í Barnahúsi, heldur væru þeir yfirheyrðir af lögreglu. En ekki hvað segi ég nú bara. Er hægt að bera saman grunaða gerendur í skemmdarvekum og meint fórnarlömb kynferðislegs áreitis ?

Svo vitnaði hún í það sem stóð í DV um helgina, þar var haft eftir prestinum að hann væri bara svo sérlega hlýr maður sem hefði það fyrir sið að faðma sóknarbörnin sín. Það væri nú aldeilis ljótur heimur ef prestar mættu ekki faðma sóknarbörnin sín.

 

Arnþrúður sem er eldri en tvævetur og hefur faðmað fleiri  en einn og fleiri en tvo karla, skyldi ég ætla, ætti að vita að faðmlag er ekki alltaf það sama og faðmlag. Faðmlög geta verið af ýmsum toga sem og önnur snerting nú eða koss. Kossar eru líka af ýmsu tagi,  það ætti hún sem fullorðin og lífsreynd  kona að vita. 

Við vitum líka að til er fólk sem oftúlkar alla hluti og gæti þess vegna séð kynferðislega áreitni þar sem hún er alls ekki.

Lögreglan hefur oftar en einu sinni klúðrað rannsókn kynferðisafbrotamála, sérstaklega gegn börnum, vegna þess að þeir kunna ekki til verka á því sviði 

 

Þetta gerir svona mál einmitt svo flókin og viðkvæm og ætti auðvitað ekki að fjalla um þau í fjölmiðlum og sérstaklega ekki á frumstigi.  

Mér finnst fjölmiðlafólk bera mikla ábyrgð og við hljótum að gera kröfu að það fjalli um mál af fagmennsku og nærgætni þegar það á við. Ekkert síður þegar stöðvar eru einkareknar. Mér þótti hún geta sagt ótrúlega margt um mál sem hún sagðist svo ekkert vita um.

  

Hvað voru þetta mörg tonn ?

Alltaf skulu fréttamenn tala um hugsanlegt söluverðmæti efnanna. Það væri nær að segja hversu mikið magn þetta var og hvað þetta væri líklegt til að eyðileggja marga einstaklinga svo ekki sé talað um fjölskyldur.

Stundum er eins og fréttamenn séu að benda mönnum á hvað hægt væri að græða mikið á svona viðskiptum.

Náðu kókaíni að verðmæti 2 milljarða

Hvort er hann misskilinn listamaður eða bara rugludallur ?

Þetta er sami fuglinn og var með"sprengjulistina" í Kanada. Eitthvað virðist boðskapurinn leita á ská hjá piltinum.

Kvartað til lögreglu yfir bænakalli

Væri ekki bara best...

.. að byggja nýjan spítala með öllu alveg frá grunni. Skipuleggja alla starfsemi uppá nýtt,  auglýsa eftir fólki í öll störf og hreinlega henda gamla spítalanum eins og hann leggur sig með öllu heila galleríinu.  

Þannig væri hægt að losna við alla fortíðardrauga.

Hjúkrunarfræðingar fóru aftur á fund ráðherra

Hvað ræður vali á ráðherrum ?

þegar ljóst var að Sjálfstæðisflokkurinn yrði áfram við völd, eftir síðustu kosningar, fór ég eins og margir aðrir að velta því fyrir mér hverja þeir veldu í ráðherrastöðurnar. Það var alveg klárt með suma en ekki eins augljóst með aðra.

Ég furðaði mig á því að Guðfinna Bjarnadóttir hafi ekki orðið fyrir valinu en aðrir sögðu að það gengi aldrei því hún hefði ekki verið áður á þingi og skorti því reynslu.

Reynslu í hverju ? Konan er þrælvön í allskonar stjórnun og hefur náð frábærum árangri á því sviði. Hún hefði örugglega ráðið betur við heilbrigðismálin en sá sem ræður þeim málaflokki nú.

Hvers vegna skyldi hann annars hafa fengið stöðuna ? Ætli það hafi verið vegna reynslu sinnar ? á þingi eða úti í hinum stóra heimi ? Eða átti hann réttu vinina ?

Við hvað vann Guðlaugur Þór áður en hann varð ráðherra ?

jHann var þingmaður.

En þar áður ?

Ekki man ég það.

Magnað annars að þingmennska skuli vega svo þungt í ferilskrá.  Alþingi er sá vinnustaður sem er víðfrægur fyrir skipulagsleysi og skort á skilvirkni.  

Ætli það sé meðvitað að fyrst þurfi að þreyta fólk og ná úr því öllum krafti og eldmóði áður en það er gert að ráðherrum ?