"Kloakdæksler skød op i regnen"

Þetta er fyrirsögnin í Jyllandsposten.

Þetta eru lok á klóakið, en ekki rörin sjálf. Merkilegt að fréttamaðurinn sem snaraði textanum svona fimlega yfir á Íslensku hafi ekki séð neitt athugavert við að bílstjórar væru að "grafa niður klóakrör"

 

Flóð í Kaupmannahöfn

Útvarp Saga, skrítna útvarpsstöðin

Það er ekki ofsögum sagt að Útvarp Saga er skrítin útvarpsstöð. Það má segja að sá eini sem þar haldi uppi áhugaverðu efni sé Sigurður G. Tómasson. Sérstakleg þegar hann fær til sín hinn fjölfróða vin sinn, Guðmund Ólafsson.

Sjálfur er Sigurður fjölfróður mjög og á oft bágt með sig. Það getur verið pirrandi til lengdar hvað hann botnar oft setningar viðmælenda sinna, ótrúlega oft hefur hann bæði verið og gert það sem um er rætt.

Útvarpsstjórinn sjálfur, Arnþrúður Karlsdóttir, er svo kapítuli útaf fyrir sig.

Uppfull af réttlætiskennd fer hún oft mikinn og predikar heil ósköp. Stundum hefur hún heilmikið til síns máls og maður getur ekki annað en samsinnt henni, en allt of oft fer hún rangt með. Það er mjög alvarlegt. Sérstakleg þegar litið er til þess að hún á sér aðdáendahóp sem trúir hverju orði sem hún segir. Hversu stór hann er, er erfitt að segja, en hann er einhver. 

Það er þeim mun alvarlegra þar sem margt af því fólki sem dáir hana, segist ekki hlusta á nokkra aðra útvarpsstöð. 

Þegar hún fær mál á heilann (sem er alloft) er voðinn vís. Þá sést hún ekki fyrir og fer hamförum. 

Eitt af því alvarlegasta sem hún hefur tekið fyrir er að hún hefur ekki vílað fyrir sér að fullyrða að innflytjendur eiturlyfja hafi bæði lögreglu og dómstólana í vasanum og þess vegna sé innflutningur eiturlyfja jafn mikill og raun ber vitni. 

Mér finnst það háalvarlegt mál að kona í hennar stöðu skuli halda því fram að bæði lögregla og dómstólar séu handbendi eiturlyfjabaróna. Hún rökstyður það svo sem ekkert frekar en heldur því samt engu að síður fram. Hún fullyrti líka að fíkniefnaleitarhundum hefði verið fækkað fyrir tilstilli þessara innflytjenda. Sannleikurinn er hins vegar sá að hundunum var í raun fjölgað.

Ef hún aftur á móti hefur eitthvað haldbært, máli sínu til stuðnings, þá á hún að leggja það á borðið svo öllum megi vera það ljóst. 

Fleira er mjög sérstakt. Í aðra röndina klifar hún á því að vera engum háð en í hina er hún sífellt að biðja hlustendur um peninga. Það var hlálegt þegar kona nokkur hringdi inn og fór þess kurteislega á leit við Arnþrúði að endurflutningur væri með öðrum hætti. Arnþrúður brást hin versta við, sagði það vera sitt prívat mál hvernig hún hagaði hlutunum. Útvarpstöðin væri öllum ókeypis og þessi ágæta kona skyldi bara reyna að hafa áhrif á Ríkisútvarpið. Konugreyið vissi ekki hvaðan á sig stóð veðrið og kvaddi hið snarasta. Það sem Arnþrúður vissi ekki, var að þessi tiltekna kona hafði lagt reglulega inn á reikning stöðvarinnar.

Enn er ótalið það allra ógeðfelldasta við stöðina. Það er að seld eru veiðileyfi á auðtrúa hlustendur.

Í maí og í júní var vikulegur "heilsuþáttur" í umsjá Þuríðar Ottesen.  Þar  fór hún yfir eitt og annað heilsutengt og spjallaði við hlustendur. Í þáttinn hringdi fólk sem átti við allskyns kvilla að stríða og átti Þuríður ráð undir rifi hverju eða  öllu heldur í boxi hverju, rándýru. Hún gat leiðbeint fólki með inntöku á hinum ýmsu undraefnum sem hún hefur til sölu.

Aldrei kom það fram að Þuríður þessi er heildsali sem keypti tímann eins og hverja aðra auglýsingu. Auðtrúa hlustendur kokgleyptu "viskuna" eins og um heilagan sannleika væri að ræða.

Mér finnst það vera auðvirðulegast af öllu auvirðilegu að nýta sér  heilsubresti fólks til að hafa það að féþúfu. Hún sagði meira að segja í einum þættinum "fólk spilar í lottói og hvers vegna þá ekki að spila í lottói þar sem vinningurinn getur verið bætt líðan" þá var hún að vísa til þess að stundum virkuðu efnin og stundum ekki. Þau eru nefnilega rándýr.

Í sama dúr er svo hin makalausa Sirrý spákona. Annað eins bull og kemur frá henni er fáheyrt. Það sem hún stundar er í besta falli samkvæmisleikur. Það alvarlega er, er að hún nýtir sér  einfeldni og vandræði fólks til að hafa af því fé. Það er lúalegt.

Tími staðgreiðsluafsláttanna runninn upp - aftur.

Núna þegar verðbólgan virðist vera að ná sér á strik ættu kaupmenn að gefa staðgreiðsluafslátt. Þegar verðbólgan er lítil þá skiptir það ekki öllu máli fyrir þá að fá greiðsluna strax, því  peningarnir eru jafnmikils virði í dag og eftir sex vikur, en það er um það bil sá tími sem það getur tekið kreditkortagreiðsluna að skila sér.

Í verðbólgutíð og krónan er í frjálsu falli er allt annað uppi á teningnum. Þá rýrna peningarnir hratt þannig að kaupmenn ættu að hvetja fólk til að staðgreiða með því að gefa staðgreiðsluafslátt.