Útlendingahatur eða bara slæmir mannasiðir ?

Þegar útlendingaóvild eða hatur ber á góma rifjast upp fyrir mér hvernig hlutirnir voru hérna á árum áður þegar útlendingar voru mjög fáséðir á Íslandi

Þá var nú oftar en ekki smjaðrað heil ósköp fyrir þeim, það þótt voða fínt að vera útlendingur og allt þótti fínt sem kom frá útlöndum.

Tengdamóðir mín kom hingað ung frá Englandi árið 1947, nýgift og talaði auðvitað ekkert nema móðurmálið. Hún vildi læra Íslensku en það var nú þrautin þyngri þar sem Íslendingarnir sem hún umgekkst vildu ólmir fá að tala ensku hvort sem þeir gátu það eða ekki þannig að henni sóttist námið frekar illa.

Á þessum árum voru sveitaböllin í blóma, sá blómi stóð ansi lengi. Margir ungir menn fóru á dansleikina í þeim eina tilgangi að berja mann og annan, það er skondið að hugsa til þess að þeir sem voru ungir og sprækir þá eru komnir á hávirðulegan aldur í dag og  vilja ekkert af þessum bernskubrekum sínum vita, í besta falli segja þeir að þeir hafi þó slegist heiðarlega þó svo að ein og ein tönn hafi brotnað og stöku bein.

Í gömlum bókum má líka lesa frásagnir af blóðugum götubardögum, þá börðust ungir drengir með prikum og bareflum og menn skiptust í lið eftir búsetu. Það má sjá svoleiðis bardaga í Bíódögum.

Ég átti mitt sveitaballa tímabil á árunum 1976 og 1977 fór á böll á Borg í Grímsnesi, Aratungu, Flúðum og Árnesi. Þá var það hreint ekki óalgengt að ég varð vitni að heiftugum slagsmálum þar sem eina ástæðan fyrir slagsmálunum var sú að "þetta voru Keflvíkingar" þá mátti bara berja ef þeir létu sjá sig á Borg. Ég vissi líka til þess að Selfyssingar voru lamdir í Keflavík.  

 
Ég held að við séum enn á þessu stigi, því miður, núna eru útlendingarnir nýjustu "utanbæjarmennirnir". Þess vegna held ég líka að þetta sé ekki neitt djúpstætt hatur svona yfirleitt en það er auðvitað bara mín skoðun. Því finnst mér að það ætti að fara varlega í fréttaflutning af árekstrum innfæddra og útlendinga.